احکام وضو و فرق‌های آن با غسل

در این مطلب به تفاوت های وضو و غسل می پردازیم.

احکام وضو

1- نماز مستحبی هم مثل نماز واجب نیاز به وضو دارد و با امکان وضو، نماز خواندن با تیمم باطل است؛ در این حکم، فرقی بین نماز واجب و مستحب نیست. (زیرا فقها در نمازها وضو را شرط دانسته‌اند بجز نماز میت)

2- اگر بین کارهاى وضو به قدرى فاصله شود که وقتى مى‏خواهد جایى را بشوید یا مسح کند رطوبت جاهایى که شسته یا مسح کرده، خشک شده باشد وضو باطل است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

(توضیح المسایل محشی/1/173)

3- خانمی که در حضور نامحرم آستین خود را بالا می‌زند و وضو می‌گیرد وضویش صحیح است؛ ولی گناه کرده. (به دلیل قبل)

4- کمک کردن به دیگری در وضو، دوگونه است:

الف) کمک در مقدمات: چنان‌چه شخصی در کف دست وضو گیرنده آب بریزد ولی وضو گیرنده، خود اعضایش را بشوید و مسح نماید، اشکال ندارد؛ ولی ثواب وضو کم می‌شود؛ زیرا فقها فرموده‌اند کمک کردن در مقدمات وضو مکروه است. (توضیح المسایل محشی/1/174)

ب) کمک در خود وضو: چنان‌چه شخصی در کارهای وضو به دیگری کمک کند، وضو باطل است؛ مانند این‌که اعضای وضو گیرنده را بشوید یا مسح نماید.

تذکر: اگر وضو گیرنده ناتوان از شستن و مسح کردن است باید از دیگری کمک بگیرد.

5- هیچ عبادتی وضو لازم ندارد؛ مگر نماز و طواف. بله بعضی کارها عبادت نیست ولی وضو می‌خواهد؛ مثل دست زدن به خط قرآن و اسم خدا که در این صورت با وضو بودن لازم است؛ و هم‌چنین دست زدن به نام پیامبر و معصومین‌ علیهم‌السلام بنابر احتیاط. (توضیح المسایل محشی/1/185)

در غسل لازم نیست بدن قبل از غسل، خشک باشد اما در وضو قسمت‌هایی که باید مسح شود مثل سر و پاها باید یا کاملاً خشک باشد یا رطوبت کمی داشته باشد که اثر مسح مشخص گردد. (توضیح المسایل محشی/1/158)

6- در حال وضو اگر آب دست به طرف آرنج برگردد اشکال ندارد. (زیرا صدق شستن از انگشتان به طرف آرنج نمی‌کند. ر، ک: وسیلةالنجاة مع حواشی الامام الخمینی/23)

7- خانمی که وضو می‌گیرد اگر النگوهایش به طرف آرنج برگردد اشکال ندارد. (به دلیل قبلی)

8- در مسح پا لازم نیست حتماً مسح بر انگشت بزرگ پا باشد بلکه می‌توان بر هر یک از انگشتان پا (تا مفصل) مسح کرد. (توضیح المسایل محشی/1/157)

کارهای بدون وضو

انجام هیچ یک از واجبات، وضو لازم ندارد مگر نماز و طواف. برخی موارد گمان می‌شود وضو در آن‌ها لازم است در حالی که وضو شرط آن‌ها نیست؛ به نمونه‌هایی اشاره می‌شود:

1- نماز میت: با این‌که نماز میت، واجب است ولی خواندن آن بدون وضو صحیح می‌باشد؛ گرچه با وضو بودن، بهتر است. (تحریرالوسیلة/1/84)

2- سجده تلاوت: اگر کسی یکی از چهار آیه سجده را بخواند یا بشنود لازم است در اولین زمان ممکن سجده نماید. این سجده با این‌که عبادت و واجب است ولی بدون وضو صحیح می‌باشد؛ حتی اگر کسی غسل واجب بر عهده اوست از آن‌جا که سجده تلاوت واجب فوری است، باید قبل از انجام غسل، سجده مزبور را بجا آورد. (همان/178)

3- طواف مستحبی: وقتی مُحرِم اعمال عمره یا حج را بجا آورد و از احرام خارج شد مستحب است هر وقت وارد مسجدالحرام می‌شود طواف کند و دو رکعت نماز بخواند در این طواف، وضو لازم نیست ولی برای نماز طواف باید وضو داشته باشد. (مناسک محشی/299)

4- سجده شکر: مستحب است وقتی خداوند به انسان نعمتی عنایت می‌کند یا مشکل او را برطرف می‌کند یا انسان به یاد نعمت‌های خداوند می‌افتد، سجده شکر بجا آورد؛ در این سجده، وضو لازم نیست.

در حال وضو اگر آب دست به طرف آرنج برگردد اشکال ندارد. (زیرا صدق شستن از انگشتان به طرف آرنج نمی‌کند. ر، ک: وسیلةالنجاة مع حواشی الامام الخمینی/23) خانمی که وضو می‌گیرد اگر النگوهایش به طرف آرنج برگردد اشکال ندارد. (به دلیل قبلی)

فرق‌های وضو و غسل

بین وضو و غسل فرق‌هایی است:

1- غسل بی‌علت و بدون سبب باطل، ولی وضوی بی‌علت و بی‌سبب صحیح است؛ یعنی برای صحت غسل باید دستوری از طرف شارع وارد شده باشد؛ اعم از استحبابی یا وجوبی مثل غسل جنابت، حیض، جمعه، شب احیاء و... ولی در وضو این امر شرط نیست؛ بلکه همین که وضو را برای خدا بگیرد کافی است.

به عبارت دیگر؛ در غسل «هدف» لازم است اما در وضو هدف لازم نیست؛ فقط کافی است که وضو را برای خدا بگیرد. (فقها در این زمینه چنین تعبیر می‌کنند: استحباب نفسی غسل ثابت نشده اما استحباب نفسی وضو ثابت شده است)

2- موالات (پی‌درپی بودن کارها) در غسل شرط نیست؛ یعنی می‌توان سر و گردن و سمت راست و چپ را با فاصله زمانی از یکدیگر شست؛ مثلاً اگر صبح سر و گردن را بشوید و هنگام ظهر بقیه بدن را بشوید غسل صحیح است؛ ولی در وضو موالات واجب می‌باشد؛ یعنی نباید بین کارهای وضو به قدری فاصله شود که اعضای قبلی خشک گردد. (تحریرالوسیلة/1/37)

3- در غسل لازم است تمام سروگردن و تمام سمت راست و چپ شسته شود؛ ولی در وضو، شستنی‌های آن، باید به‌طور فراگیر شسته شود؛ اما مسح کردنی‌های آن، لازم نیست فراگیر باشد؛ بلکه قسمتی از جلوی سر و قسمتی از روی پا که مسح شود کافی است. (توضیح المسایل محشی/1/156)

4- در غسل لازم نیست بدن قبل از غسل، خشک باشد اما در وضو قسمت‌هایی که باید مسح شود مثل سر و پاها باید یا کاملاً خشک باشد یا رطوبت کمی داشته باشد که اثر مسح مشخص گردد. (توضیح المسایل محشی/1/158)

5- در وضو واجب است عضوها، از بالا به پایین شسته شود؛ ولی در غسل اگر اعضا از پایین به بالا شسته شود اشکال ندارد. (وسیلةالنجاة (مع حواشی الامام الخمینی)/23 - 40)

منبع: حجةالاسلام والمسلمین سیدجعفر ربانی/ روزنامه افق حوزه

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۰۲۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه مقدار آب برای سلامت کلیه‌ها لازم است؟

به گفته امیر محسن ضیایی، رئیس جامعه اورولوژی ایران، سنگ کلیه در ایران شایع است که یکی از دلایل آن بر اساس شرایط جغرافیایی و درجه حرارت است، ایران در منطقه نیمه خشک قرار دارد و بروز بیماری هم در مناطقی که گرمتر هستند، شیوع بیشتری دارد.

به گزارش همشهری آنلاین، بهترین راه پیشگیری از این بیماری هم مصرف حداقل ۸ تا ۱۰فنجان آب در روز است. آب اغلب به عنوان اکسیر حیات مورد توجه ویژه پزشکان و متخصصان سلامت قرار داشته و دلیل خوبی نیز دارد. به گزارش تایمز آف ایندیا، این ماده حیاتی نقش مهمی در حفظ سلامت و تندرستی کلی ایفا می‌کند و اهمیت ویژه‌ای برای عملکرد صحیح کلیه‌ها دارد.

این یک واقعیت شناخته شده است که کلیه‌ها مسئول فیلتر کردن مواد زائد، مواد معدنی و سموم اضافی از جریان خون، تنظیم تعادل مایعات و الکترولیت‌ها و تولید هورمون‌هایی هستند که به کنترل فشار خون و تولید گلبول‌های قرمز خون کمک کرده و تعادل اسید و باز را در بدن حفظ می‌کنند. بنابراین، نوشیدن آب کافی برای حفظ سلامت کلیه بسیار مهم است. در این مطلب به همه مواردی اشاره کرده‌ایم که باید در مورد آب، کلیه و رابطه این دو بدانید.

رابطه آب و کلیه

آب جزء اصلی ادرار مایعی که توسط کلیه‌ها دفع می‌شود، است. مصرف آب کافی برای اطمینان از اینکه کلیه‌ها می‌توانند به طور موثر مواد زائد و سموم را از جریان خون فیلتر کرده و از طریق ادرار از بدن دفع کنند، ضروری است. هنگامی که مصرف آب کافی نباشد، ادرار غلیظ تر می شود و خطر ابتلا به سنگ کلیه، عفونت‌های دستگاه ادراری و سایر مشکلات مربوط به کلیه را افزایش می‌دهد.

آبرسانی کافی

هیدراتاسیون (آبرسانی) مناسب برای حفظ عملکرد مطلوب کلیه بسیار مهم است. هنگامی که به بدن به اندازه کافی آب برسد، کلیه‌ها می‌توانند به طور موثر مواد زائد را حذف کنند و تعادل الکترولیت‌هایی مانند سدیم، پتاسیم و کلرید را حفظ کنند. علاوه بر این، هیدراتاسیون کافی با رقیق کردن ادرار و کاهش غلظت مواد معدنی که می‌توانند متبلور شده و سنگ تشکیل دهند، به جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه کمک می‌کند.

چه مقدار آب برای سلامت کلیه‌ها لازم است؟

مقدار آب مورد نیاز برای سلامت کلیه‌ها می‌تواند بسته به عوامل فردی مانند سن، وزن، سطح فعالیت، آب و هوا و وضعیت سلامت کلی متفاوت باشد. با این حال، یک دستورالعمل کلی توصیه شده توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی این است که اکثر بزرگسالان حدود ۸ تا ۱۰ فنجان آب در روز مصرف کنند. این مقدار ممکن است بر اساس عواملی مانند فعالیت بدنی، شرایط محیطی (مانند گرما و رطوبت) و شرایط پزشکی خاص نیاز به تنظیم دوباره داشته باشد.

عوامل متعددی می‌توانند بر نیاز فرد به آبرسانی تأثیر و بر میزان آب لازم برای سلامت بهینه کلیه تاثیر بگذارند:

فعالیت بدنی: افزایش فعالیت بدنی منجر به از دست دادن مایعات بیشتر از طریق تعریق می‌شود بنابراین پس از ورزش نیاز به مصرف بیشتر آب برای حفظ هیدراتاسیون و حمایت از عملکرد کلیه وجود دارد.

آب و هوا: شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب می‌تواند منجر به افزایش از دست دادن مایعات از طریق تعریق شود به همین دلیل نیاز به مصرف آب اضافی برای جلوگیری از کم‌آبی و حمایت از سلامت کلیه‌ها ایجاد می‌شود.

شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند دیابت، بیماری کلیوی، عفونت‌های دستگاه ادراری و اختلالات گوارشی می‌توانند بر تعادل مایعات در بدن تاثیر بگذارند و نیاز بدن به آب را افزایش دهند.

داروها: برخی داروها، مانند دیورتیک‌ها (قرص‌های آب)، می‌توانند برون ده ادرار و از دست دادن مایعات را افزایش دهند و نیاز به تنظیم در مصرف آب برای حفظ هیدراتاسیون و حمایت از عملکرد کلیه دارند.

نکاتی برای هیدراته ماندن

برای اطمینان از هیدراتاسیون کافی و حمایت از سلامت بهینه کلیه، نکات زیر را در نظر بگیرید.

برای حفظ آبرسانی و حمایت از عملکرد کلیه، به جای اینکه منتظر بمانید تا احساس تشنگی کنید، در طول روز آب بنوشید. به رنگ ادرار خود توجه کنید، زیرا ادرار زرد کم رنگ نشانه هیدراتاسیون کافی است، در حالی که ادرار زرد تیره یا کهربایی ممکن است نشان دهنده کم آبی بدن باشد. قبل، حین و بعد از ورزش آب بنوشید تا مایعات از دست رفته در اثر تعریق را جایگزین کرده و از کم آبی بدن جلوگیری کنید. غذاهای آبرسان مانند میوه‌ها و سبزیجات که محتوای آب بالایی دارند را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا مایعات دریافتی خود را تکمیل کنید. مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار را محدود کنید، زیرا می‌توانند اثرات ادرارآور (مدر) داشته باشند و از دست دادن مایعات را افزایش دهند. کانال عصر ایران در تلگرام